Hiiç

peace Uzun zamandır kendimle başbaşa kalamadım bu yüzden de kusmam gereken şeyleri yazmak için kullandığım bloğumu ihmal ettim. Şu anda hala kusacak birşey bulamasam da sadece depresif halimi anlatmaya alışık olan beni, mutlu halimi de anlatmaya zorlamak için yazıyorum. Ne kadar zor, kelimeler gelmiyor…

Bir ben var bu aralar benden öte mutlu olan, bir ben var bu aralar yaşadığı ve karşılaştığı şeylere şükranla bakan, bir ben var bu aralar ait olduğu yere götüren taşları toplayan.

Ne kadar sıkıcı:)) biraz malzeme toplamam lazım...